Wanneermen nu Verlichterie Schildert, die men selfs Inventeert en Teyckent, Copieert, ofte dat men eenige Print-Konst natuerlijck wil Coloreeren, soo salmen oock altijdt acht geven op de eenparigheydt en vlackigheydt, en oock bysonderlijck op de houdingh, of voor en achter uytwijcken, ’t welck hier door t’onderscheyt der stercke en flaeuwe Verwen moet voortgebracht werden, met die vlack en proportioneel verminderende aen te leggen, sonder dat die eenige hardigheyt of stijvigheyt veroorsaecken.

{Leerlingen hebben een afkeer vande vlackigheydt.} Want dit leert ons de ondervindinge dat meest alle Leerlinghen in ’t begin van hare Oeffeninge, een schroom hebben vande vlackigheydt en kantigheydt, en schijnen meerder lust tot dommeligheyt en sachtigheydt te hebben, en doorgaens de vlacke parthyen door kleyne Lichten en Schaduwen te bederven: meenende door de kantigheyt in hardigheyt te sullen vervallen, en door de vlackigheyt te veroorsaecken dat hun dinghen naeckt en onvolmaeckt souden schijnen, niet tegenstaende sy het in hun Principael voor goet keuren, kruypende daerom uyt vreese van te vallen altijt liever op Handen en Voeten, een Kinderlijcken wegh.