TEKENACHTIG (adj.)
TERM USED IN EARLY TRANSLATIONS
DESIGNER-LIKE (eng.)FILTERS
LINKED QUOTATIONS
Quotation
{Opmerking over de Volg-Konst.} Staet oock noch voor af, aen te mercken datmen de Kinderen door de Konst van navolgingh of nabotsingh tot alles dat de Schilder-Konst aengaet, kan aenleyden, want dewijl het onmogelijck is alles dat de Teycken-kunde vermagh te doen, in ‘t bysonder voor te schrijven, soo brenght de Volgh-kunst, de Teycken-kunde een bysondere algemeene hulpe toe. Waer vintmen doch eenen Schilder (seyt Quintilianus), die alles ’t gene inde natuere voorvalt, heeft leeren af-teyckenen, nochtans en vint een konstigh Meester die de rechte maniere van navolgingh heeft, sich noyt verlegen, alles wat hem voorkomt, aerdigh af te beelden. Na datwe dan nu de Jonge Leerlingen, volgens d’onderwijsinge vande kleyne begintselen hebben leeren aen stoelen en bancken gaen, en datse door de eerse wijse van doen, het beginstel van navolgingh hebben verkreghen, soo moet men haer seer neerstigh en langhe besigh houden in het na-teyckenen van goede, welgehandelde en uytvoerighe Teyckeningen, welcke wy oordeelen veel nutter en bequamer te zijn dan eenige Print-kunst; {Teyckenen na Teyckeningen seer nut.} de reden daer van is om datse in een goede Teyckeningh niet alleen en sien de schickinghe, vaste Teyckeningh, verstandighe witheydt der omtrecken, dagh en schaduwe, toetsen en hooghsels, maer sy sien daer met eenen oock de maniere van handelinghe en Teyckenachtighen aert, ’t welcke sy in een Print niet en sien, en by gevolgh daer oock niet uyt leeren konnen, dan met langen tijdt en grooten verdrietigen arbeyt, sonder dickwils een vaste maniere te bekomen, maer maecken dat hunne dingen nu sus, dan soo, luck raeck, komen uyt te vallen.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] {Remark about the Art of Imitation.} Beforehand we should point out that one can stimulate Children to anything that concerns the Art of Painting by means of the Art of following or imitation, because although it is impossible to prescribe everything that the Art of Drawing entails separately, as such the Art of Imitation gives great assistance to the Art of Drawing. Where can one find a Painter (says Quintilian), who has learned to draw everything that occurs in nature, yet an artful Master who has the right manner of imitation is never wanting to nicely depict all that occurs to him. After we have gotten the young pupils going with the instruction of the small principles of imitation, and that they have obtained the principle of imitation by this first action, as such they should be kept busy diligently and long with the drawing after good well-executed and comprehensive Drawings, which we believe to be much more useful and adequate than any Art of Print; {Drawing after Drawings is very useful.} the reason for this is that in a good Drawing they will not only see the composition, steady Drawing, sensible whiteness of the contours, light and shadow, touches and highlights, but they will also see the manner of treatment and nature of drawing, which they cannot see and therefore cannot learn from a Print, except after a long time and great sad labour, often without obtaining a steady manner, causing that their things will sometimes occur like this or that, haphazardly.
This section is not included in the English translation. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
Ik zal by deze gelegentheid, eer wy tot het besluit komen, ook iets van het woord Tekenachtig verhandelen; 't welk by veele, even zo wel als het voorige, misbruikt word.
Gelyk kromme en gedraaide stammen met veele bogten, kwasten, en holligheden; robbelige aarde kluiten; geborstene en scherpe rot-sen; robust en een grof gemuskeld ligchaam op de manier van Michel Angelo […] Derhalven is het beter het schoon van Rafaël, Poussyn, en andere voornoemde Meesters, die zulke ongeschiktheden vermyd hebben, in hunne zedige grootsheid na te tekenen, als alle die lompe voorwerpen en wanschapene beelden. Doch indien het kwaade en mismaakte Schilderachtig of Tekenachtig zy, zo is het schoone zulks niet: dit lyd geen overbrenging; en dien volgens is het slegtste best, en het beste slegtst. Zyn zy beide goed, zo is 'er geen keur overig. Men menge dan beide schoon en lelyk, vrolyk en treurig, ryp en groen, goden en bedelaars onder een. […] Niettemin zyn 'er voorvallen, waar in men noodzaakelyk beide moet waarneemen, of om dat de geschiedenis zulks vereischt, of dat men het onschoone gebruikt om het schoone, 't geen wel de meeste overhand moet hebben, op te helpen: maar dan valt het den Schilder, die zich op 't schoon verstaat, ligter te vervallen, als het den anderen doet zich boven zyne kennis en vermogen te verheffen. Derhalven besluit ik, dat het schoone in de natuur het verkiezelykste, en by gevolg het Schilderachtigste is.
[D'après DE LAIRESSE 1738, p. 331-332:] On this Occasion, I shall, e're I conclude, also confider the Word Defigner-like ; a Word which is as much perverted as the other : For Inftance ; crooked Trees abounding with Knots and Hollowneffes, rugged Clods of Earth, bursten and sharp Rocks, human Bodies ro-bustly and roughly muscled in Michael Angelo's Manner, […] Wherefore, 'tis more advisable to draw after the beautiful and sedate Simplicity and Greatness of Raphael, Poussin and other excellent Mafters, than after any of those other paltry and mis-shapen Objects. This must be agreed that if the bad and deformed be Painter or Designer-like, the beautiful is not so: The Case admits of no Alteration ; and consequently the worst muft be best, and the best worst. If both be good, there is no room for Choice ; and you may, at that rate, mingle Beauty with Deformity, Joy with Sorrow, Ripeness with Unripeness, Gods with Beggars […] Yet there are Occafions, wherein both muft be obferved ; either that the Story requires it, or that, by Means of Deformity, we are to set off what is beautiful, and make it predominate ; But then the Paint- er who understands Beauty, may more easily abate, than the other exalt himself above his Knowledge and Capacity. Wherefore I conclude,that beautiful Nature is the best Choice, and the moft Painter-like.
Conceptual field(s)
Quotation
VOlgens gemeen oordeel, en niet zonder reden, word de Etskunde voor losser en tekenachtiger gehouden als de Sny-of Graveerkunde, om dat tusschen 't etsen en tekenen geen onderscheid is, ten opzichte van het manuaal: maar tusschen het tekenen en snyden is het zeer groot. De handeling van de etsnaald is even als die van 't kreon of de pen. De plaat legt, gelyk het papier om te tekenen, vlak neêr. Het tegendeel bevind men in het snyden: want daar hout men het yzer in de vuist, byna paralel leggende aan de plaat; en de plaat legt niet vast, maar op een bol of zandkussen. Wat de kracht aangaat, die is ook ongelyk minder noodig in 't etsen, dan in 't snyden […]Ten dien opzichte oordeelen wy, dat het etsen in naauwkeurigheid en vaardigheid het snyden verre te boven gaat […]
[D'après DE LAIRESSE 1787, vol. 2, p. 615-616:] Ce n’est pas sans raison qu’on regarde généralement la gravure à l’eau forte comme plus propre à donner à un ouvrage de l’esprit & un caractère de dessin que la gravure au burin ; à cause qu’il n’y a point de différence à travailler à l’eau forte & à dessiner, relativement à l’exécution ; tandis qu’il y en a une fort grande entre le dessin & la gravure au burin. Le maniement de la pointe ou de l’échope est le même que celui du crayon, de la sanguine ou de la plume, & la planche est posée horizontalement & solidement, comme le papier sur lequel on dessine ; mais dans le burin c’est tout le contraire ; […] Voilà donc en quoi la gravure à l’eau forte est, selon moi, préférable à celle du burin, tant par l’exactitude que par la prestesse du travail […]