STOUTMOEDIGHEID (n. f.)
TERM USED IN EARLY TRANSLATIONS
AUDACIA (lat.)FILTERS
LINKED QUOTATIONS
Quotation
[...] soo en kan 't niet schaeden dat men tot de bevalligheydt van Apelles toe voeght de gheluckighe stoudt-moedigheydt van Zeuxis, d'onvermoeyde naersticheydt van Protogenes, de kloecke diepsinnigheydt van Timanthes, als oock de hooghstaetelicke grootsheydt van Nicophanes.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] …it then cannot be harmful that one adds to the gracefulness of Apelles the lucky audacity of Zeuxis, the tireless diligence of Protogenes, the keen profoundness of Timanthes, as well as the stately magnificence of Nicophanes.
Conceptual field(s)
Quotation
Daer plaght ghemeynlick op ’t gheniet van d’eere een vrymoedige stoutvaerdigheyd der Konste te volghen. ’t Is ongelooflick, seght Plinius {Lib. xxxiv. Cap.7}, hoe dapper de Konst, eerst door een gheluckighe uytkomste, en daer nae door een seeckere stoutmoedigheyd heeft toeghenomen. Alwaer wy door de gheluckighe uytkomste anders niet en moghen verstaen, dan d’aensienlicke eerbiedigheyd die dese Konsten hadden soo langhe als Koningen en Republijcken veele wercks van de selvighe maeckten. Daer nae, seght Plinius noch voorder wierd de Konst dapper ghevoordert door een seekere stoutmoedigheyd, ons met dese woorden te verstaen ghevende dat de voornoemde gheluckighe uytkomste de Konstenaers door ’t gevoelen van de soete eer-ketelingh soo verde braght dat sy sich niet en schroomden de hand aen eenighe nieuwe en onghehoorde wercken te slaen, de gheweldighe Colossen van d’oude Meesters gheven hier van ghetuyghenis; en Plinius, in de voorghemelde plaetse, naemt eenighe Colossisiche wercken der ouder Konstenaeren tot bewijs van haere voordvaerende stoutmoedigheyd. Zeuxis was meest van allen vermaerd over sijne stoutigheydt; hy is vaerdighlick door de deure die hem Apollodorus gheopent hadden inghestept, seght Plinius wederom in de selvighe plaetse, het penceel, ’t welck nu vry wat bestaen dorst, tot meerder eere ende aensienlickheyd brengende. Van de stoutigheyd deses uytnemenden Konstenaers siet Lucianus in sijn Boecksken ’t welck Zeuxis gheheeten wordt.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] Usually, a candid audacity of the Art tends to follow the benefit of the honor. It is unbelievable, says Plinius {…} how quickly the Art has increased, first through a fortunate result, and after that by a certain audacity. Where, by the fortunate result, we should understand nothing else but the notable respectability that these Arts had as long as Kings and Republicans put a lot of effort in them. After that, says Plinius furthermore, the Art progressed quickly through a certain audacity, explaining to us with these words that the aforementioned fortunate result brought the Artists so much further by feeling a sweet tingling of honor that they did not hesitate to try their hand at some new and unprecedented works, the marvelous Colossi of the old Masters bear witness of this; and Plinius, in the aforementioned place, names some Colossal works of the old Artists as evidence of their bold audacity. Zeuxis was most of all famous for his audacity; he capably stepped through the door that Apollodorus had opened, says Plinius again in the same place, bringing the brush, which now deemed very important, to further honor and distinction. For the audacity of this remarkable Artist, see Lucianus in his little book called Zeuxis.
Conceptual field(s)
Quotation
Ik zeg dan, dat om een goede handeling des penseels te bekomen, voor al vereist word, een goed begryp van de onderrichting, en kennis van het gebrek, zonder welke het onmogelyk is daar toe te geraaken: derhalven moet noodzakelyk een Schilder deze drie gaaven bezitten, stoutmoedigheid, voorzichtigheid, en geduld of standvastigheid. Het eerste behoord tot het aanleggen van een stuk werks, het tweede om het zelve wel op te maaken, en het derde om wel te voltooyen; […]
[D'après DE LAIRESSE, 1787, p. 54:] Je dis donc, que pour acquérir une bonne pratique [NDR : manière], il faut nécessairement être doué d’une conception facile, & qu’un peintre doit posséder les trois qualités suivantes : la hardiesse, l’attention, & la patience. La première de ces qualités est necéssaire pour le couler ou la disposition de la première couche des couleurs ; la seconde a rapport à l’exécution du tableau, & la troisième est réquise pour y donner le fini […]